Wieś Petrykozy pisana była w różnym czasie; 1380 – Potrukossy, 1421 Pyotrykosszy, Petrikozy, 1480 – Petrukozy, 1491 – Patrykozy. Własność szlachecka, potem książęca, następnie znów szlachecka.

     Książę Janusz I daje Mikołajowi, dziedzicowi z Kryska, wieś książęcą Druchowo w ziemi ciechanowskiej a w zamian za jego dziedzictwo Petrykozy.

     Pierwsze informacje z 1380 roku mówią (w zapisie mszczonowskim), że biskup poznański Mikołaj potwierdza dziesięcinę z tej wsi kościołowi w Mszczonowie.

     Wzmianka z 1421 roku mówi o kmieciu z Petrykoz.

1422  – Jan, rządca czerski sprzedaje Mikołajowi z Zawistowa (powiat grójecki) swe sołectwo we wsiach książęcych Petrykozy i Lipie za 60 kóp groszy praskich.

1424 – Mikołaj z Zawistowa zamienia swe wójtostwo we wsi książęcej Petrykozy ze Świętosławem z Zawstowa na jego część Zawstowa w ziemi czerskiej; Świętosław dopłaca 33 kopy groszy szerokich. W tymże roku Rafał z Petrykoz kupuje wójtostwo z 3 własnościami wolnymi we wsi Grabowiec od Pawła plebana.

     Według danych z 1436 roku Petrykozy graniczą z dąbrową i lasem lezącym nad rzeką Jeziorą w dobrach Cychry.

1442 – Piotr, syn Świętosława (wójta) z Petrykoz, student Uniwersytetu Krakowskiego; w 1444 tenże uzyskuje prawo wykonywania funkcji notariusza publicznego w diecezji gnieźnieńska, w 1448 tenże kleryk diecezji poznańskiej, kapelan i służebnik księcia Władysława I, notariusz publiczny.

1444 – strennuus Jerzy Stromiło z Dmoszyna, chorąży lwowski sprzedaje strennuusowi Szymkowi Gostyńskiemu z Ciechowic dobra Petrykoz, Lipie (Chudolipie) i Załęże (Małe) za 800 kóp groszy, to jest 600 kóp groszy w półgroszach i 200 kóp groszy szerokich (transakcja niezrealizowana);

 1462 – Piotr (Potrukoza) pleban w Zgierzu (dziś Zegrze) chce zamienić się z plebanem Maciejem na plebanię w Mogielnicy w diecezji poznańskiej; Maciej ustanawia swoimi pełnomocnikami Jakuba z Petrykoz i Stanisława z Turowic;

1463 – urodzony Klemens Stromiło z Petrykoz ma sprawę ze swoim bratem Jerzym Stromiłą a także zastawia swą wieś Lipie w 150 kopach groszach pospolitych Stanisławowi z Gnatowic;

1468 – Wszeborka, wdowa po Pełce z Lutkowej Woli, żona Wojciecha z Petrykoz, sprzedaje Piotrowi Załęskiemu swe wiano (120 kóp groszy) zapisane w Lutkowej Woli (Lutkówka);

1476 – Wojciech razem z bratankami Janem, Andrzejem, Dzieresławem i Mikołajem i bratanicami Katarzyną, Dorotą i Elżbietą, dziedzice z Petrykoz sprzedają Janowi Długowi z Oczesał Widowo w ziemi czerskiej, zatrzymując 1 niwę;

1477 – tenże Wojciech kupuje 2 własności w Lewiczynie w ziemi czerskiej za 60 kóp groszy w półgroszach;

1477 – w podziale dóbr między Wojciechem, synem Więcława z Petrykoz, a jego bratankami Janem, Andrzejem, Dziersławem z Petrykoz, Wojciech dostaje Lipie i część Petrykoz, a jego bratankowie drugą część Petrykoz i połowę Załęża. Wojciech ma unieważnić dokument wiana swej żony, zapisanego na całości dziedzictwa Petrykoz, a bratankowie unieważnić dokument swej matki Elżbiety na Widowie;

1477 – bór i dąbrowy leżą przy gościńcu od Petrykoz do (Wilczej) Rudy (powiat grójecki); dwie sadzawki w Petrykozach; łąki w Petrykozach: Tarczanka, Rąbieniec, Lubasznie; Las Bukowie i łąka Mogile leżą między Załężem Małym a Petrykozami;

1480 – książę Bolesław V daje Wojciechowi i Mikołajowi z Petrykoz prawa, zwalnia ich od kar sądowych

1491 – istnieje gościniec ze Skuł do Petrykoz;

1492 – Andrzej, Mikołaj i Jakub, bracia z Petrykoz, zaczynają podział: Mikołaj dostaje dobra Petrykoz i dział Dzieresława, Andrzej dostaje Zalęże z łąką Trzcianka, a Jakub ½ Woli Łychowskiej w ziemi czerskiej.

1493 – szlachcic Andrzej, wójt w Petrykozach, ma żonę Elżbietę, córkę zmarłego Dobiesława z Pęcławia;

     Informacja z 1497  wymienia szlachcica Mikołaja Polaka z Petrykoz; później jego żonę Helenę

W 1504 – Mikołaj Polak z Petrykoz zostaje podczaszym czerskim a trzy lata później podstolim czerskim (do 1515 r .)

1506 – księżna Anna Konradowa, matka książąt Stanisława i Janusza III zezwala urodzonemu Mikołajowi Polakowi z Petrykoz, który wystawił w swoich dobrach fortalicje, na zbudowanie tamże bramy z mostem zwodzonym; po jej ukończeniu musi złożyć przysięgę wierności według zwyczaju starostów zamków książęcych.

1512 – Elżbieta, córka zmarłego Mikołaja Widowskiego z Petrykoz, żona Grzegorza z Reguł, zastawia swemu Bratu Mikołajowi i podczaszemu czerskiemu swój dział w Petrykozach w 60 kopach groszy w półgroszach. Wojciech z Petrykoz z synami: Janem i Bartłomiejem winni są 40 kóp w półgroszach swemu zięciowi Mikołajowi z Badrogowa. Mikołaj Polak z Petrykoz podczaszy czerski przeprowadza podział ze zym stryjem Wojciechem z Petrykoz

1525 – część Bartłomieja i wdowy Janowej ma 5 ½ własności osobowej części Krzysztofa z braćmi zapisana jako 9 i ¼ własności osobowej, ale według nich samych mają tylko 6 własności osobowej; według inwentarza wieś ma łącznie 22 własności osobowe.

     W czasie przyłączenia Mazowsza do Korony w 1526 – czynsz księżowski wynosi po 3 grosze z 1 własności osobowej.